همانطور که شما دوستان هم در جریان هستید در چند روز گذشته هیچ خبری از آقایان خاتمی، موسوی و کروبی نبوده است. بدور از انتظار نبود که اگر آقایان شرایط لازم را برای شرکت در راهپیمایی های مردمی ندارند (مثلاّ حبس خانگی هستند) با صدور بیانیه هایی به مردم قوت قلب بدهند و انها را تشویق به ادامه مبارزات سیاسی، اجتماعی و... خودشان کنند.
سوال اینجاست که ایا در شرایط فعلی این جنبش مردمی نیاز به رهبر (صاحب) دارد یا بیشتر نیاز به رهبری (هدایت)؟
البته همانطور که خود آقای موسوی هم در بیانیه های قبلی اذعان فرمودند ایشان تمام تلاششان این است که خود را به مردم برسانند. در واقع میتوان برداشت کرد که ایشان نقش اصلی را بر عهده مردم میدانستند تا خودشان!
در هر حال در شرایط فعلی که عده ای خود را ملزم به ایجاد زمینه حظور برای غیبت کبری میدانند رهبران جنبش اصلاح طلبی باید از غیبت صغری پرهیز کنند. این وظیفه بر عهده انهاست که این شور و شوق را تا اخر در قبال هر هزینه و بدور از هیچ مصلحت اندیشی در قبال حفظ نظام به هر شکل ممکن ادامه دهند. باشد که تاریخ از انها به نام نیک یاد کند.
سوال اینجاست که ایا در شرایط فعلی این جنبش مردمی نیاز به رهبر (صاحب) دارد یا بیشتر نیاز به رهبری (هدایت)؟
البته همانطور که خود آقای موسوی هم در بیانیه های قبلی اذعان فرمودند ایشان تمام تلاششان این است که خود را به مردم برسانند. در واقع میتوان برداشت کرد که ایشان نقش اصلی را بر عهده مردم میدانستند تا خودشان!
در هر حال در شرایط فعلی که عده ای خود را ملزم به ایجاد زمینه حظور برای غیبت کبری میدانند رهبران جنبش اصلاح طلبی باید از غیبت صغری پرهیز کنند. این وظیفه بر عهده انهاست که این شور و شوق را تا اخر در قبال هر هزینه و بدور از هیچ مصلحت اندیشی در قبال حفظ نظام به هر شکل ممکن ادامه دهند. باشد که تاریخ از انها به نام نیک یاد کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر